Electronic Noiserock

Muziekvereniging De Clingse Bossen

Muziekvereniging De Clingse Bossen is een verhaal van twee dorpen, en een onwaarschijnlijk aantal genres. Bandleden Lars Senders en Jan D’Hooghe wonen elk aan één kant van de Belgisch-Nederlandse grens, gescheiden door De Clingse Bossen. Dit grensoverschrijdende lijkt wel de overkoepelende thematiek te zijn wanneer de muziek van het duo beschreven moet worden.

Het is moeilijk om de band op een genre vast te pinnen. De band brengt noise rock, soundscapes en rare electronica in een surreële mix die toch verbazingwekkend makkelijk in het gehoor ligt. Van instrumentale Mike Patton-achtige sferen tot Mogwaiaanse structuren, gekoppeld aan een speelsheid zoals we die ook bij De Portables horen, tot een sterke Kraut-slag van Kosmische Musik, roept de band een veelzijdig juweeltje op dat een ware lust is voor het oor van de liefhebber van avontuurlijke muziek.

Hun debuut album werd in mei 2017 gereleased in samenwerking met Consouling Agency, in 2019 kwam hun "Splitt" cassette uit op Zesde Kolonne Records als onderdeel van de verzamelbox "35 jaar Zesde Kolonne", het tweede album kwam uit op 09/09/2023.

Information

Members

Jan D'Hooghe: drums, melodische percussie, analoge & modulaire synths, sequencer, elektronische drums (Orgasmaddix, Implant, Anne Clark, Vive La Fête)
Lars Senders: gitaar, bariton gitaar, analoge synths (gastmuzikant Broeder Dieleman, Deadman Orchestra)

Links

www.facebook.com/pg/muziekverenigingdeclingsebossen/
muziekverenigingdeclingsebossen.bandcamp.com

Downloads
Rider on request

Upcoming Gigs

No upcoming concerts

Sound

Video

Quotes

OOR

"De Clingse Bossen maken prachtige kruisbestuivingen tussen electro, post-, noise- en krautrock. Grensoverschrijdende klanken."

Damusic

"Dhooghe en Senders goochelen zelfs met een artiest als Mike Patton en zoiets kunnen we wel volgen, als het gaat om vernieuwing en onconventionele verrassingen."

Luminous Dash

"Experimenteel is het bij momenten zéér zeker, maar zonder aan gedegen muzikaliteit in te boeten, zodat het voor minder avontuurlijk ingestelde oren ook nog toegankelijk blijft."

VPRO 3voor12

"Als het muzikaal gaat wringen en wrijven, dan wordt het echt boeiend."

Metro Magazine

"Ze klinken als het weerbarstige lief van Madensuyu, zijn dol op experiment en bestempelen zichzelf als een vereniging, maar zijn slechts een duo."

Red Bull Belgium, Vinyl Frontier

"Dat deze band zijn mannetje staat zowel op plaat als op een podium is zo klaar als een klontje."

Gonzo Circus

"Het siert het duo met de gekke groepsnaam die doet denken aan een fanfare, dat ze het allemaal niet te serieus nemen. Ook, en in de eerste plaats, zichzelf niet. Dat houdt het duo echter niet tegen om een stevig gesmaakte instrumentale set neer te zetten, die elektronica met postrock vermengt. Net dat beetje anders, ook omdat ze elk cliché vermijden, zorgt voor een uitstekend concert. De plaat was al een uitschieter, live bewijst M.C.B. dat ze heel wat in hun mars hebben."

Luminous Dash

"Wij waren al overtuigd bij één van de eerste live optredens van M.C.B., hun debuut met z'n prachtige dynamiek en uitgekiende sound is alvast een persoonlijke topfavoriet van dit jaar."

De Ongeletterde Wanhoop

"Meer nog dan een opsomming van opwindende en verrassende muziekstijlen loont het de plaat grondig te beluisteren. Duidelijk is alvast dat het duo zich bevrijdt van allerlei muzikale grenzen, niet zozeer om totale vrijheid te bereiken maar om schoonheid te laten bloeien op het allegaartje dat de muziekgeschiedenis van de laatste eeuw vormt."

Enola.be

"Het duo, dat klinkt alsof er minstens drie keer dat aantal muzikanten op het podium staat, brengt heel kort door de bocht een mix v.d. dynamiek van postrock en de nadruk op ritme uit mathrock. Wees dus niet verbaasd als ze de occasionele stonerriff doorheen hun rare gitaargeluid en elektronische bliepjes jagen. De humor van hun titels trekt zich door in hun muziek, zonder die daarmee belachelijk te maken. Om in de gaten te houden."

Gonzo Circus

"Het duo kiest voor een mengeling van wat weirde elektronica, die echter alleen maar dient ter versiering van de heerlijke postrock die we te horen krijgen. ‘What Would Warren Say’. Het is misschien wel het beste nummer van de plaat, waarop echter geen enkel zwak moment te ontdekken valt. Zeer mooi album, ondanks de verwarrende groepsnaam."

 

Discography

Pictures


Please credit the photographer.